Sensor lingkungan kalebu: sensor suhu lemah, sensor suhu lan kelembapan udara, sensor penguapan, sensor udan, sensor cahya, kacepetan angin lan sensor arah, lan sapiturute, sing ora mung bisa ngukur informasi lingkungan sing cocog, nanging uga nyadari jaringan karo komputer ndhuwur. , supaya bisa nggedhekake tes pangguna, ngrekam lan nyimpen data obyek sing diukur.[1] Iki digunakake kanggo ngukur suhu lemah.Kisaran biasane -40 ~ 120 ℃.Biasane disambungake menyang kolektor analog.Umume sensor suhu lemah nganggo resistensi termal platinum PT1000, sing nilai resistensi bakal ganti karo suhu.Nalika PT1000 ing 0 ℃, Nilai resistance 1000 ohms, lan Nilai resistance bakal nambah ing tingkat pancet karo suhu munggah.Adhedhasar karakteristik PT1000 iki, chip sing diimpor digunakake kanggo ngrancang sirkuit kanggo ngowahi sinyal resistensi dadi sinyal voltase utawa saiki sing umum digunakake ing instrumen akuisisi.Sinyal output sensor suhu lemah dipérang dadi sinyal resistance, sinyal voltase lan sinyal saiki.
Lidar minangka sistem sing relatif anyar ing industri otomotif sing tambah populer.
Solusi mobil mandhiri Google nggunakake Lidar minangka sensor utama, nanging sensor liyane uga digunakake.Solusi saiki Tesla ora kalebu lidar (sanajan perusahaan adhine SpaceX) lan pratelan kepungkur lan saiki nuduhake yen dheweke ora percaya yen kendaraan otonom dibutuhake.
Lidar ora anyar dina iki.Sapa wae bisa njupuk omah saka toko, lan cukup akurat kanggo nyukupi kabutuhan rata-rata.Nanging supaya bisa mlaku kanthi ajeg sanajan kabeh faktor lingkungan (suhu, radiasi surya, peteng, udan lan salju) ora gampang.Kajaba iku, lidar mobil kudu bisa ndeleng 300 meter.Sing paling penting, produk kasebut kudu diproduksi massal kanthi rega lan volume sing bisa ditampa.
Lidar wis digunakake ing lapangan industri lan militer.Nanging, iki minangka sistem lensa mekanik sing kompleks kanthi tampilan panorama 360 derajat.Kanthi biaya individu ing puluhan ewu dolar, lidar durung cocok kanggo panyebaran skala gedhe ing industri otomotif.
